علامت دهي براي درخواست كمك

مثل تمامی مهارت های زنده مانی دیگر که باید قبل از قرار گرفتن در شرایط بقا بیاموزید ، علامت دهی برای درخواست کمک نیز می بایست قبل از این که به آن نیاز پیدا کنید فرا گرفته شود.

شرایطی وجود دارد که شما برای نجات خود ناگزیرید که از ارسال علامت درخواست کمک استفاده نمایید تا توسط آن بتوانید فرد یا افرادی را که در دوردست قرار دارند را از وجود خود آگاه سازید. در صورتی که شما دو روش ارتباطی رادیویی (تلفن همراه ، بیسیم ، ...) و صوتی(سوت ، ...) را در اختیار نداشته باشید اساسا مجبور به استفاده از سیگنالهای بصری هستید. بسته به وضعیت شما و همچنین مواد در دسترس ، شما می توانید با استفاده از چراغ قوه یا هدلامپ ، آینه ، آتش ، دود ، منور و روش های مشابه اقدام به ارسال سیگنال کمک کنید. 

 
ساختمان قطب نماي M1


1 – دستگيره يا شصتي : حلقه اي است كه در انتهاي قطب نما قرار دارد و براي نگهداشتن قطب نما به حالت تراز در موقع استفاده بكار مي رود.

2 – درب قطب نما : درپوشي است آلومينيومي كه در وسط آن تار موئي قرار دارد و كاربرد تارموئي مانند مگسك اسلحه است و دو سر تار موئي دو نقطه فسفري (شبنما) وجود دارد و در موقع كار شبانه از آن استفاده مي شود .در حاشيه درب قطب نما خط كشي تعبيه شده است و بر اساس مقياس 000/50 : 1 بر مبناي كيلومتر مدرج شده است.

3 – تيغه نشانه روي و عدسي چشمي : تيغه ايست كه بالاي آن شكاف كوچكي همانند شكاف درجه اسلحه است و با زاويه 45 درجه نسبت به صفحه مدرج قرار ميگيرد و در موقع گرا گرفتن با كمك تار موئي بكار مي رود. در اين حال توسط عدسي چشمي كه در وسط تيغه تعبيه شده اعداد مربوط به گراي هدف نشانه روي شده قرائت مي شود. خواباندن تيغه بر روي صفحه قطب نما سبب قفل شدن صفحه مدرج مي شود.